JANJI BASI

Pak Pandir pulang ke rumah dengan mulut terlopong. Terpinga-pinga macam orang kena angau. Hati semacam berbunga-bunga. Senyum melebar ke telinga.

Mak Andih pelik kehairanan.

"Kenapa Abang Andir terlopong dan sengeh memanjang je hari ini. Abang Andir nak kawin lain ke? Sampai hati Abang Andir!!!" Mak Andeh cuba mencucuk.

"Tadi, Bentara Perdana Menteri Mongolia datang kat hujung kampung"Ujar Pak Pandir.

"Dia janji nak bagi 4 buah sekolah kat kampung kita ni. Dia janji nak bagi RM 2 Juta untuk buat parit. Tak delah banjir lagi kat tempat kita ni Andeh." Tambah Pak Pandir.

"Ada lagi Mak Andih. Dia kata nak bagi van jenazah untuk Masjid kat hujung kampung tu. Bukan itu saja, dia nak buat tempat wuduk perempuan sekali kat situ."

"Lepas ni, mudahlah Mak Andih nak ambik wuduk. Sume-sume tu RM 100,000 Andeh. Wah!!! Kayalah kita Andeh. Boleh makan sedaplah kita kali ni Andeh!!!"

"Dan tak lupa Andeh, dia kata, dia nak bagi kain pelikat untuk Abang Andir dan kain batik untuk Mak Andeh. Ada kain barulah kita tahun ni Andeh!!!."Kata Pak Pandir lagi dengan sengih memanjang.

Muka Mak Andeh dono sahaja buat tak tahu mendengar celoteh Pak Pandir.

"Kain pelikat Abang Andir yang Bentara bagi 2008 dulu pun dah jadi kain balut nangka kat belakang rumah kita tuh. Yang Andeh punya dah jadi kain buruk" Ujar Mak Andeh.

"Hari-hari pun kita makan ubi gandong saja"

"Abang Andir ni mudah lupalah." Cebik Mak Andih!!!

P/S : Bila tiba saja pilihanraya, janji-janji manis menjadi kosmetik mulut. Mulut-mulut celaka selama ni tiba-tiba jadi manis.

Muka-muka bengis hidung belang selama ini berubah 360 darjah menjadi lembut ayu dipandang. Jelek!!!

Kalau UMNO berjanji, kena berfikir dulu!!!