AIR MATA DATUK

Datuk Mandeliar datang tergesa-gesa rapuh mengadap Paduka Menteri Utama Negara Timur.

"Datuk!!!"

"Patik rasa negara kita sudah dilanda bala. Bala Tuhan tiada tara. Hujan tiada ribut tiada. Angin pun hanya sepoi membahasa"

Kenapa??? tanya Paduka Menteri bersahaja.

"Baru sebentar tadi Pusat Keilmuan kita di Jajahan Gong Badak runtuh lagi Datuk!!!"

"Masuk ini, sudah 8 kebanggaan negara kita runtuh Datuk. Dulu, gelanggang utama kita juga di Jajahan Gong Badak runtuh. Kemudian, anjung masjid di Batu Puteh, stesyen pengangkutan kita di Kuala Berang, menara pencawang di Hulu Besut, jambatan di Kerteh... Semua runtuh!!!

Malu kita Datuk!!! Kita negara berdaulat!!!"

"Rakyat mula sangsi dan tidak terpecaya lagi dengan Datuk"

Muka Paduka Menteri sembel bersahaja. Kadang-kadang sesekali masam mencuka. Terkadang semacam tiada perasaan duka.

"Beta sudah kering air mata, Datuk Mandeliar" Ratap Paduka Menteri.

"Ini semua kerja Si Paduka Putung Mat Yeh. Rakus benar beliau itu. Beta pula terpaksa menanggungnya"

"Habis tu, macamana Datuk???

"Lu pikirlah sendiri..." titah Paduka Menteri sambil makan ubi gadongnya tanpa muka bersalah...